Nowy Kościół
 Historia
nowego kościoła, a właściwie kaplicy kultowo-katechetycznej, rozpoczęła się w
1987 roku. Rodak Chronowa p. Stefan Nabielec, mieszkający na stałe w USA od
czasu zakończenia drugiej wojny światowej, podjął myśl o wybudowaniu kaplicy i
domu katechetycznego. W Chronowie była w starej "organistówce" pod kościołem.
Ks. Eugeniusz Kowalczyk, Proboszcz Chronowa zawiązał Komitet Budowy Kaplicy i
rozpoczął starania o zezwolenie na budowę. Po wielu trudach, bo był to jeszcze
czas komunizmu w Polsce, uzyskano zezwolenie. Projekt kaplicy wykonała inż.
Barbara Brachowska-Więcek z Krakowa. Projekt konstrukcji wykonała inż. Elżbieta
Karkoszka. Zatwierdził architekt wojewódzki Bogusław Witowski. W ciągu 1988 roku
gromadzono materiał, załatwiano wszelkie niezbędne formalności. Budowę kaplicy
rozpoczęto na działce parafialnej położonej powyżej starego kościoła i plebanii,
niedaleko Szkoły Podstawowej. W 1989 roku rozpoczęły się prace budowlane. 9
kwietnia 1989 roku Dziekan dekanatu Lipnickiego, Ks. Prałat Stanisław Wiśniowski
dokonał poświęcenia placu budowy i rozpoczęto budowę, którą kierował parafianin
Stanisław Wnęk. W 1990 roku trwały dalsze prace budowlane. 8 lipca 1990 roku
odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego. Kamień poświęcił Ks.
Prałat Adam Nowak. Kanonik Kapituły tarnowskiej.
 Głównymi
fundatorami tej kaplicy byli p. Stefan Nabielec z braćmi i swoją rodziną. W
pozostałej części w kosztach i pracy ma udział parafia. 5 lipca 1992 roku Ks.
Biskup Władysław Bobowski w obecności wielu księży i fundatorów kaplicy, dokonał
poświęcenia kaplicy. W tym roku sprawiono jeszcze murowany ołtarz i
tabernakulum.
W trakcie budowy kaplicy miały miejsce w naszej ojczyźnie wielkie przemiany
ustrojowo-społeczne. Upadł komunizm i nastąpiła epoka "Solidarności". Nauka
religii wróciła do szkoły. Połowa kaplicy budowana z myślą o salkach
katechetycznych z zapleczem sanitarnym i mieszkaniem dla księdza (gościa lub
emeryta) okazała się zbędna. W 1994 roku nowy Ks. Proboszcz Chronowa Jan Malisz,
podjął decyzję aby tę część katechetyczną, będącą w stanie surowym, zaadoptować
na nową plebanię. Dotychczasowa 100-letnia plebania w skutek zalewania wodą z
nowej, podwyższonej drogi, uległa całkowitemu zagrzybieniu. Ponadto powstałe po
ulewnych deszczach osuwisko nad plebanią spowodowało naruszenie jej fundamentów
i pęknięcia w całym budynku.
 19
października 1994 roku rozpoczęto prace adaptacyjne, trudne i kosztowne,
ponieważ ta część budynku była budowana w innym celu. Równolegle do tych prac
trwało dalsze uposażenie kaplicy, gdyż w okresie zimowym kaplica przejmowała
funkcję kościoła parafialnego. 3 maja 1995 roku Ks. Proboszcz Jan Malisz
przeniósł się do nowej, nie wykończonej jeszcze całkiem plebanii. Od 1996 roku
do chwili obecnej trwa dalsze uposażenie kaplicy, która już teraz pełni w
całości funkcję kościoła. W dni powszednie Msze Święte odprawiane są w tej
kaplicy.
Kaplica (nowy kościół) jest pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. Wielkością
ustępuje trochę staremu, parafialnemu kościołowi. Kaplica to kościół jednonawowy
z przedsionkiem i jednym ołtarzem z obrazem Pana Jezusa Miłosiernego. Odpust
jest w Niedzielę Miłosierdzia Bożego (tydzień po Wielkanocy).
Opracował Ks. Proboszcz Jan Malisz
 | 
